* Religia
Nauczanie religii w ramach planu
zajęć przedszkolnych dla dzieci
odbywa się jeżeli rodzice
(opiekunowie) wyrażą pisemnie takie
życzenie.
Dzieci, które nie uczęszczają na
naukę religii pozostają w sali wraz
z nauczycielką.
Zajęcia z religii prowadzi siostra
Teresa Nowak.
W naszym przedszkolu szanujemy prawa
wszystkich dzieci.
Na pisemny wniosek /życzenie
rodziców (w przypadku, gdy zbierze
się przynajmniej trzyosobowa grupa)
dzieci będą miały możliwość
udziału w zajęciach z etyki.
ZAJĘCIA FINANSOWANE SĄ PRZEZ GMINĘ
GRYFINO
Zajęcia z religii prowadzi lic.
Czesława Romanowicz |
* Gimnastyka korekcyjna
- gimnastyka
korekcyjno - kompensacyjna jest dla dzieci,
u których lekarz ortopeda stwierdził
wady lub błędy postawy ciała. Do
podstawowych wad należą: plecy okrągłe,
boczne skrzywienie kręgosłupa (skolioza),
zniekształcenia klatki piersiowej, wady
statyczne kończyn dolnych.
Gimnastyka korekcyjna w przedszkolu ma na
celu:
- działanie profilaktycznie,
- eliminowanie wad postawy,
- kształtowanie nawyku prawidłowej postawy,
- zapewnienie wszechstronnego rozwoju
fizycznego i wspaniałej zdrowej zabawy.
Aby zapobiec wadom postawy u przedszkolaków
należy dostarczyć dzieciom zorganizowane
formy aktywności ruchowej w rozszerzonym
wymiarze
i wprowadzić elementy gimnastyki
korekcyjno-kompensacyjnej w formie
odpowiadającej ich wiekowi i możliwościom
psychoruchowym.
Główne cele gimnastyki korekcyjnej to:
- korygowanie istniejących zaburzeń statyki
ciała i doprowadzenie jej, o ile jest to
możliwe, do stanu prawidłowego,
- niedopuszczenie do powstawania wad postawy
ciała, gdy zaistnieją warunki sprzyjające
ich powstawaniu,
- doprowadzenie sprawności fizycznej dziecka
do stanu uznanego za prawidłowy.
Cele te realizowane są poprzez następujące
zadania:
Wyrobienie u dzieci nawyku prawidłowej
postawy:
w trakcie zabaw ruchowych oraz ćwiczeń
korekcyjnych dzieci poznają własne ciało,
odkrywają różnice pomiędzy postawą
prawidłową a nieprawidłową, mogą
wykorzystywać tę zdolność we wszystkich
czynnościach codziennych. Poznają pozycje,
w których można wypoczywać z korzyścią dla
efektów korekcyjnych.
Wzmacnianie mięśni posturalnych
odpowiedzialnych za prawidłową postawę -
głównie mięśnie grzbietu i brzucha,
stabilizujące kręgosłup. Dzieci wzmacniają
gorset mięśniowy poprzez zabawy ruchowe i
ćwiczenia korekcyjne prowadzone metodą
ścisłą i zadaniową.
Profilaktyka występowania wad kończyn
dolnych,
głównie płaskostopia poprzez wzmacnianie
mięśni podeszwowych stopy.
Poprzez zajęcia korekcyjne staramy się
oddziaływać nie tylko na motorykę
przedszkolaków, ale także na ćwiczenia
poprawiające zdolności zapamiętywania,
koncentracji uwagi, spostrzegawczości.
Staramy się rozbudzać u nich zamiłowanie do
wszechstronnej aktywności, co może
przyczynić się do lepszego startu w szkole.
Zajęcia gimnastyki korekcyjnej prowadzi mgr
Iwona Dadej - Głuszko
* Zajęcia logopedyczne
Wiek
przedszkolny jest okresem największego
rozwoju mowy dziecka – jest to czas, w
którym najlepiej rozwijać mowę dziecka jaki
i usuwać wszelkie nieprawidłowości. Zajęcia
logopedyczne obejmują zarówno profilaktykę
(zajęcia grupowe) oraz terapię logopedyczną
(zajęcia w małych zespołach, parach lub
indywidualne). Grupowa forma zajęć z
profilaktyki logopedycznej jest dla dzieci
swobodną i bezstresową formą zabawy - pracy.
Dodatkowo stanowi ona bardzo ważny wstęp do
pracy indywidualnej. Podczas takich zajęć
szczególną wagę przywiązuje się do ćwiczeń
oddechowych, ćwiczeń narządów mowy,
słuchowych i logorytmicznych oraz ćwiczeń
koordynacji wzrokowo – słuchowo – ruchowej.
Warunkiem rozpoczęcia i prawidłowego
przebiegu terapii logopedycznej w każdym
zaburzeniu mowy jest właściwa diagnoza,
która obejmuje między innymi: badanie
rozumienia mowy, badanie
mówienia, badanie sprawności aparatu
artykulacyjnego, orientacyjne badanie
słuchu. Podczas zajęć logopedycznych w
przedszkolu prowadzone są ćwiczenia, które
mają na celu: - kształtowanie
prawidłowego toru oddechowego, wydłużanie
fazy wydechowej,
- usprawnianie motoryki aparatu
artykulacyjnego (m.in. języka, warg, żuchwy,
podniebienia),
- kształtowanie prawidłowych czynności
fizjologicznych w obrębie aparatu mowy,
- rozwijanie słuchu dziecka (ćwiczenia
wrażliwości słuchowej, ćwiczenia
rytmizujące, ćwiczenia słuchu fonemowego),
- wzbogacanie słownictwa, rozwijanie mowy
opowieściowej,
- rozwijanie umiejętności budowania
dłuższych wypowiedzi,
- rozwijanie umiejętności rozumienia
wypowiedzi słownych,
- uzyskanie prawidłowej artykulacji
poszczególnych głosek,
- kształtowanie swobodnej wypowiedzi
dziecka.
Zajęcia
logopedyczne prowadzi mgr Paulina Kamelska -Ostafii
* Zajęcia z pedagogiem - wspieranie
rozwoju dziecka
(terapia pedagogiczna):
- to specjalistyczna pomoc dziecku w
pokonywaniu zaburzeń rozwojowych, trudności
w nauce oraz zachowaniu. Przedmiotem
oddziaływania terapeutycznego jest dziecko
oraz jego środowisko. Terapia pedagogiczna
to oddziaływanie za pomocą środków
pedagogicznych - dydaktycznych i
wychowawczych na zaburzone obszary u dzieci.
Terapia pedagogiczna to wywoływanie
zamierzonych pozytywnych zmian w sferze
psychoedukacyjnej dzieci. Specjalista ma za
zadanie zadbać o wszechstronny rozwój
dziecka oraz chronić przed tym, co może
okazać się dla niego szkodliwe. W terapii
pedagogicznej niezmierne ważne jest, aby
terapeuta (specjalista) oprócz umiejętności
diagnozowania rozwoju psychosomatycznego,
prawidłowego doboru metod postępowania,
podczas zajęć terapeutycznych, umiał przede
wszystkim okazać zainteresowanie dziecku, a
na zajęciach stworzyć atmosferę życzliwości,
zaufania i bezpieczeństwa."Wspierać to tyle, co pomagać,
ułatwiać, naprowadzać, wskazywać, doradzać,
podpowiadać, zachęcać , ukierunkowywać,
upewniać, rozbudzać wiarę w powodzenie,
aprobować, podtrzymywać na duchu."
Wspomaganie natomiast polega na
oddziaływaniu na dziecko w sposób
okazjonalny czyli przy każdej stosownej
okazji, stosowane jest z przerwami
i odpowiednim zapotrzebowaniem. Jednym z
przykładów wspomagania dzieci
w wieku przedszkolnym zarówno tych młodszych
jak i starszych, jest stosowanie
odpowiednich zabaw tematycznych. W zabawach
tych dzieci nieśmiałe zaczynają współdziałać
z grupą rówieśników, zaspakajają swoje
potrzeby, tak często ukrywane i tłumione
"odblokowują się" stają się bardziej
autentyczne .Na przykład zabawa w "dom"
gdzie dziecko nieśmiałe może wcielić się w
rolę ojca - głowy rodziny. Kolejnym
przykładem na wspomaganie dziecka
szczególnie młodszego może być zabawa
konstrukcyjna, w czasie, której dzieci
wykonują budowle, manipulują klockami,
wciskają, przekładają, rozwija się w nich
poczucie pewności, że potrafią samodzielnie
coś wykonać
i to będzie ładne. Rozwija się tu i wspomaga
rozwój sprawności manualnej rąk, wspomaga
się również dzieci nieśmiałe do podjęcia
wyzwania a przy okazji do wspólnej zabawy z
rówieśnikami. Wspomaganie dzieci młodszych
jest częściej stosowane, niż u dzieci
starszych. Maluszki wspomagane są przy
czynnościach w łazience np. w trakcie etapów
mycia rąk. Dzieci młodsze często wspomagane
są również w trakcie spożywania posiłków,
nauczyciel wskazuje jak należy prawidłowo
trzymać sztućce, co należy zrobić, gdy
posiłek jest zbyt gorący. Ważną rolą
wspomagającą dzieci 3-, 4 - letnie jest
pomoc w ubieraniu
i rozbieraniu się. Nauczyciel/ specjalista
wspomaga w zapinaniu guzików, wskazuje jak
zdjąć ubranie. Wspieranie natomiast odbywa
się w sposób bardziej płynny, stały.
Wspierać dzieci starsze w przedszkolu można
poprzez podsuwanie dzieciom z problemami w
czytaniu ciekawych loteryjek wyrazowo-
literowych, gier dydaktycznych klocków
obrazkowo-literowych, rebusów itp.
Wspieranie dzieci z problemami pisarskimi
można dokonać poprzez zaproponowanie
fantazyjnych wzorów lub szlaków
literopodobnych, gotowych szablonów o
tematyce zbliżonej dziecku. Ważną sprawą
jest stosowanie przemiennych przyborów
pisarskich lub kreślarskich, których obecnie
nie brakuje na runku. Lecz najważniejszą
kwestią w wspieraniu o której nam pedagogom
nie wolno zapomnieć jest ciągłe motywowanie,
zachęcanie a przede wszystkim zachwalanie.
Jeżeli chodzi o wspieranie grupy dzieci
młodszych warto zwrócić uwagę na rozwój mowy
dziecka, nauczycielka powinna korygować mowę
dziecka w ciągu całego dnia i przy każdej
nadarzającej się okazji, nie tylko w trakcie
zaplanowanych zajęć lub zabaw. Drugą sprawą
jest ciągła gotowość na odpowiadanie
dzieciom na nurtujące ich pytania, które to
odpowiedzi będą wspierać dzieci w ich
prawidłowym rozwoju. Ważną sprawą jest
współpracowanie dzieci z rówieśnikami,
rozumienie pewnych umów, zasad, które
nauczycielka przypomina dzieciom np. w
czasie sprzeczek o zabawkę lub o kolejność w
zabawie, ciągłe wspieranie poprzez
tłumaczenie, wyjaśnianie doprowadzi do
umiejętności współżycia z ludźmi w wieku
dorastania
i dorosłości.
Zajęcia terapeutyczne
prowadzi mgr Wioletta Masternak
*Zajęcia socjoterapeutyczne
Socjoterapia, jako metoda pracy
w grupie, zakłada realizację
trzech podstawowych celów, które
wzajemnie będą się przeplatać podczas
prowadzonych zajęć. Są to cele
terapeutyczne, cele edukacyjne i cele
rozwojowe.
Cele terapeutyczne –
tworzenie możliwości odreagowywania
emocji
i napięć powstających na skutek wzrastania w
urazowym otoczeniu, a także na skutek
niepowodzeń przedszkolnych i
społecznych oraz uzyskanie
korekcyjnych doświadczeń
emocjonalnych pozwalających na
zmianę wzorców zachowań i zmianę
sądów poznawczych w trakcie
uczestnictwa w zajęciach
Cele edukacyjne – pozwolą
zdobyć dzieciom wiedzę o problemach
będących podstawowymi i aktualnymi dla grupy
i obejmują:
- wzajemne poznanie się, integracja grupy;
- wytworzenie atmosfery bezpieczeństwa,
zaufania i wsparcia;
- ustalenie reguł i norm grupowych;
- nabywanie
umiejętności wyrażania uczuć;
-
rozpoznawanie emocji u siebie i innych;
- rozwijanie umiejętności udzielania
informacji zwrotnych;
- uświadomienie sobie, że uczucia mogą się
zmieniać;
- ćwiczenie
umiejętności koniecznych do
wzięcia odpowiedzialności
za swoje zachowanie w kontaktach z
innymi i do panowania nad tymi
zachowaniami;
- ćwiczenie
umiejętności radzenia sobie z napięciem;
- pokonywanie lęku przed wystąpieniem
publicznym;
- uczenie
zachowań, które ułatwiają porozumiewanie
się;
- świadome i wolne od agresji radzenie sobie
z konfliktami;
- wypracowywanie sposobów na radzenie sobie
z konfliktami;
- rozwój ekspresji
ruchowej.
Cele rozwojowe
– oznaczają one nabywanie podczas
zajęć umiejętności społecznych
przydatnych w radzeniu sobie z
posiadanymi problemami, które służyć
będą jego rozwojowi społecznemu i
osobistemu
i będzie to:
- rozpoznawanie emocji u siebie i innych;
- poznanie własnej podatności na wpływy
innych osób;
- rozwijanie koncentracji uwagi;
- rozwijanie twórczego myślenia;
- zgodne działanie
w zespole i współdziałanie z innymi;
- tworzenie wspólnych prac;
- analiza ćwiczonych umiejętności;
- rozbudzanie gotowości do swobodnego
wypowiadania się;
- odczuwanie radości z wykonanego
zadania.
Zajęcia terapeutyczne prowadzi mgr Katarzyna
Krakowska
* Zajęcia z integracji sensorycznej,
których celem jest
przygotowanie dzieci do dalszej
edukacji, wzmacnianie motywacji, zapału oraz
rozwój emocjonalny, koncentracja, budowanie
poczucia własnej wartości ale też
kształcenie zdolności motorycznych.
Integracja sensoryczna,
w popularnym skrócie określana jako SI (z
ang. „Sensory Integration"), to
skomplikowany proces, podczas którego układ
nerwowy człowieka odbiera informacje z
receptorów wszystkich zmysłów:
-
wzrokowych,
-
słuchowych,
-
węchowych,
-
smakowych,
-
dotykowych (czucie powierzchniowe),
-
proprioceptywnych (czucie głębokie),
-
przedsionkowych (zmysł równowagi,
odbierający ruch).
Terapia
integracji sensorycznej ma postać
ukierunkowanej zabawy
w której dziecko chętnie uczestniczy i ma
przekonanie, że tworzy zajęcia wspólnie z
terapeutą.
Podczas terapii nie uczy się dzieci
konkretnych umiejętności. Cel terapii
skoncentrowany jest raczej na poprawie
integracji pomiędzy zmysłami
w układzie nerwowym. W pracy tą metodą
terapeuta stymuluje zmysły dziecka oraz
usprawnia takie zakresy jak np.: motoryka
mała, motoryka duża, koordynacja
wzrokowo-ruchowa.
Zadaniem
terapii SI jest
zatem, dostarczenie dziecku, podczas jego
aktywności ruchowej, kontrolowanej przez
terapeutę ilości bodźców sensorycznych,
wywołujących w konsekwencji poprawę
integracji bodźców docierających do dziecka
zarówno z otoczenia, jak i z jego ciała.
Terapeuta przy zastosowaniu odpowiednich
technik, eliminuje, wyhamowuje lub ogranicza
niepożądane bodźce obecne przy
nadwrażliwościach sensorycznych lub
dostarcza silne bodźce, co jest konieczne
przy podwrażliwościach systemów
sensorycznych.Nie
ma tutaj powtarzanego schematu ćwiczeń, ale
raczej „sztuka" ciągłej analizy zachowania
dziecka i stałego doboru i modyfikacji
ćwiczeń tak, aby dziecko było w stanie
odpowiadać na nie coraz bardziej złożonymi
reakcjami adaptacyjnymi.
Wybrane objawy zaburzeń u dzieci w wieku
przedszkolnym:
-
Trudności z opanowaniem treningu
czystości.
-
Potyka się, obija o przedmioty, ma słabą
równowagę, jest niezgrabne ruchowo.
-
Nie zwraca uwagi na skaleczenia.
-
Jest nadwrażliwe na hałas (często zatyka
uszy, samo hałasuje – mruczy, śpiewa pod
nosem), nadwrażliwe na pewne zapachy.
-
Nie lubi być przytulane, nie lubi
pewnych typów ubrań, narzeka na metki,
-
Bardzo źle znosi mycie głowy, mycie
twarzy.
-
Ma kłopoty z nauką jazdy na rowerze.
-
Unikanie nowych zabaw ruchowych.
-
Jest nadmiernie aktywne, wciąż w ruchu
lub też jest letargiczne, ospałe.
-
Ma trudności z opanowaniem lub unika
czynności takich jak: zapinanie ubrań,
zdejmowanie butów, wiązanie butów,
rysowanie, wycinanie.
-
Szybko przechodzi od płaczu do śmiechu,
ma nagłe wybuchy złości.
-
Opóźnienia w rozwoju mowy, kłopoty z
artykulacją, trudno zrozumieć, co
dziecko mówi.
-
Dziecko ma trudności ze zrozumieniem
poleceń.
-
Dziecku trudno skupić się na jednej
czynności.
-
Z problemów w zakresie integracji
sensorycznej dzieci nie wyrosną.
Te problemy będą rosły razem z nimi.
Dlatego tak ważna jest wczesna interwencja
terapeutyczna, która wspiera system nerwowy
tak, aby, mógł on prawidłowo odbierać,
interpretować i organizować napływające
informacje zmysłowe.
Zajęcia integracji
sensorycznej prowadzi mgr Magdalena Nowak
* *
Zajęcia z psychologiem
Zajęcia z psychologiem mają na celu głównie
wspieranie rozwoju społeczno-emocjonalnego.
Zazwyczaj są to zajęcia w małych 3-4
osobowych grupach dzieci. Organizowane są
też zajęcia, w których uczestniczy cała
grupa przedszkolna. Gdy jest to wskazane
zajęcia prowadzone indywidualnie z
dzieckiem.
Wsparcie psychologiczne ważne jest zarówno
dla dzieci „wycofanych”, nieśmiałych, jak
też dla tych bardzo energicznych i
przebojowych, które miewają trudności w
przestrzeganiu zasad. Oznaki tego, że
dziecko potrzebuje wsparcia psychologicznego
mogą zauważać sami rodzice, jak również
wychowawcy. Wśród oznak tych mogą być między
innymi:
-
trudności emocjonalne – nadmierny lęk,
niepokój, przejawiające się niekiedy
objawami somatycznymi takimi jak bóle
brzucha, bóle głowy itp. (gdy wykluczone
zostały przyczyny medyczne),
-
nadmierna w stosunku do sytuacji złość –
zachowania agresywne
i autoagresywne,
-
trudności w nawiązywaniu relacji z
rówieśnikami,
-
trudności w przystosowaniu się do zasad
życia w grupie, w przestrzeganiu zasad,
zachowania nieadekwatne do sytuacji.
Podczas spotkania z psychologiem
wykorzystywane są głównie: zabawa, rysunek,
rozmowa i obserwacja swobodnego zachowania
dziecka.
Rysunek i zabawa należą do najbardziej
naturalnych dla dziecka form wyrażania
siebie i otaczającego je świata. Poprzez
zabawę dzieci mają okazję poznawać zasady
życia społecznego, uczą się rozpoznawać i
akceptować emocje własne i innych osób oraz
wyrażać je we właściwy, bezpieczny sposób.
Podstawowe działania psychologa:
-
prowadzenie obserwacji dzieci,
dotyczącej oceny funkcjonowania różnych
sfer podlegających rozwojowi,
-
rozpoznawanie możliwości i potrzeb
dziecka oraz umożliwienie ich
zaspokojenia;
-
prowadzenie działań diagnostycznych,
dotyczących możliwości psychofizycznych
dzieci,
-
konstruowanie samodzielnych – lub przy
współudziale innych nauczycieli – opinii
psychologicznych, opinii
psychologiczno-pedagogicznych na temat
zaobserwowanego funkcjonowania dziecka,
-
wspieranie mocnych stron dziecka
-
współpraca z nauczycielami w celu
minimalizowania skutków zakłóceń i/lub
zaburzeń rozwojowych występujących u
dzieci
-
współpraca z nauczycielami w celu
minimalizowania zaburzeń zachowania
przedszkolaków,
-
współpraca z nauczycielami w celu
inicjowania różnych form pomocy
wychowawczej,
-
wspieranie nauczycieli i rodziców w
rozwiązywaniu problemów wychowawczych
-
współpraca z rodzicami, prowadzenie
doradztwa oraz warsztatów
psychologicznych dla rodziców,
wspieranie rodziny w celu stworzenia
warunków sprzyjających rozwojowi dziecka
i terapii zaburzonych sfer
-
prowadzenie warsztatów psychologicznych
dla nauczycieli I rodziców
W
ciągu całego roku specjalista prowadzi
poradnictwo psychologiczne dla rodziców oraz
wychowawcami grup i nauczycielami
przedszkolnymi.
Opieka
psychologiczna w przedszkolu polega na
stymulowaniu rozwoju psychicznego dzieci
poprzez indywidualne ćwiczenia funkcji
poznawczych i percepcyjnych oraz pomocy
w pokonywaniu trudności
interpersonalnych i problemów emocjonalnych.
Zajęcia z psychologiem prowadzi mgr
Aleksandra Dzika
W wyżej wymienionych zajęciach uczestniczą
dzieci objęte pomocą psychologiczno –
pedagogiczną.
Naukę
języka niemieckiego
we wszystkich grupach wiekowych
naszym Przedszkolu prowadzi mgr
Elżbieta Ulanowska.
„Nie ma po prostu wątpliwości co do faktu,
że dziecko nie jest jakimś gorszym,
mniejszym dorosłym.
Przeciwnie, pod wieloma względami
przewyższa dorosłych
i jego prawie cudowny
dar przyswajania języków jest tylko jedną z
takich cech”.
Glenn Doman
Języki otwierają drzwi do przyjaźni, wiedzy,
świata. Dzieci uczą się języka obcego w
sposób miły i łatwy. Wczesne rozpoczęcie
nauki języka obcego kształtuje u dzieci
pozytywny stosunek do innych kultur i
języków, jak również stanowi bazę dla
późniejszych doświadczeń w tej dziedzinie.
Edukacja dwujęzyczna w przedszkolu ma
niewiele wspólnego z tradycyjnymi formami
uczenia języków obcych. W grupie
dwujęzycznej zapewnia się dzieciom codzienny
kontakt z językiem na zasadzie
„zanurzenia” w nim, co zapewnia
przyswajanie języka obcego w sposób
naturalny. Dzieci poprzez gry, zabawy
i odpowiednio dobrane
pomoce dydaktyczne zadziwiająco szybko
zaczynają rozpoznawać i reagować na
komunikaty w języku obcym.
I. Cel główny:
- poznawanie języka niemieckiego w okresie
przedszkolnym
II. Cele szczegółowe:
- zabawa językiem niemieckim i w języku
niemieckim
- wykorzystanie naturalnych predyspozycji
dziecka do zabawy językiem niemieckim
- stosowanie ćwiczeń imitacyjnych -
powtarzanie w formie zabawowej
- aktywizacja wielu zmysłów w procesie
poznawania języka niemieckiego
- zapoznanie z kulturą i obyczajami Niemiec
III. Normy postępowania:
-
Baw się językiem niemieckim!
- Nie obawiaj się błędu!
- Nie bój się mówić!
-
Nie wyśmiewaj się z kolegi!
-
Pomagaj słabszym, mniej sprawnym językowo!
-
Zrelaksuj się, odpręż i uśmiechnij!
-
Polub ten dźwięczny niemiecki!
IV. Sposoby realizacji:
zabawy dydaktyczne, zabawy tematyczne,
wykorzystywanie naturalnych sytuacji
z codziennego życia przedszkolnego oraz poza
nim, piosenki niemieckojęzyczne dla
przedszkolaków, wierszyki językowe,
rymowanki, wyliczanki, zabawy naśladowcze,
bajki oraz programy edukacyjne dla dzieci,
układy taneczno -wokalne do
niemieckojęzycznych utworów, odgrywanie
scenek rodzajowych – zabawa w dramę,
udzielanie rad, zawarcie w scenariuszach
tematów związanych z kulturą,
obyczajami obowiązującymi w krajach
niemieckojęzycznych (głównie w
Niemczech), wykonywanie prac i plakatów
plastycznych dotyczących danego zagadnienia
z dziedziny kultury Niemiec np. flaga
Niemiec, zabytki, kuchnia niemiecka, sporty
itd.,
wykonywanie
płaskiego orgiami oraz orgiami 3d,
wykonywanie
drobnych upominków dla koleżanek i kolegów z
grupy z okazji urodzin, imienin, czy innych
uroczystości, spotkania z dziećmi z
niemieckiego Przedszkola (wizyty do Niemiec,
zapraszanie dzieci do Polski).
Ponadto w Przedszkolu organizowane są
zajęcia teatralne, turystyczne i taneczne we
współpracy
z Instruktorami Gryfińskiego Domu Kultury.
COFNIJ
|