Nasze Przedszkole organizuje  zajęcia,
które prowadzone są przez nauczycieli posiadających
wymagane wykształcenie pedagogiczne i specjalistyczne.

* Gimnastyka korekcyjna
- gimnastyka korekcyjno - kompensacyjna jest dla dzieci, u których lekarz ortopeda stwierdził wady lub błędy postawy ciała. Do podstawowych wad należą: plecy okrągłe, boczne skrzywienie kręgosłupa (skolioza), zniekształcenia klatki piersiowej, wady statyczne kończyn dolnych.
Gimnastyka korekcyjna w przedszkolu ma na celu:
- działanie profilaktycznie,
- eliminowanie wad postawy,
- kształtowanie nawyku prawidłowej postawy,
- zapewnienie wszechstronnego rozwoju fizycznego i wspaniałej zdrowej zabawy.
Aby zapobiec wadom postawy u przedszkolaków należy dostarczyć dzieciom zorganizowane formy  aktywności ruchowej w rozszerzonym wymiarze
i wprowadzić elementy gimnastyki korekcyjno-kompensacyjnej w formie odpowiadającej ich wiekowi i możliwościom psychoruchowym.

Główne cele gimnastyki korekcyjnej to:

- korygowanie istniejących zaburzeń statyki ciała i doprowadzenie jej, o ile jest to możliwe, do stanu  prawidłowego,

- niedopuszczenie do powstawania wad postawy ciała, gdy zaistnieją warunki sprzyjające ich powstawaniu,

- doprowadzenie sprawności fizycznej dziecka do stanu uznanego za prawidłowy.

Cele te realizowane są poprzez następujące zadania:

Wyrobienie u dzieci nawyku prawidłowej postawy: w trakcie zabaw ruchowych oraz ćwiczeń korekcyjnych dzieci poznają własne ciało, odkrywają różnice pomiędzy postawą prawidłową a nieprawidłową, mogą wykorzystywać tę zdolność we wszystkich czynnościach codziennych. Poznają pozycje,
w których można wypoczywać z korzyścią dla efektów korekcyjnych.

Wzmacnianie mięśni posturalnych odpowiedzialnych za prawidłową postawę - głównie mięśnie grzbietu i brzucha, stabilizujące kręgosłup. Dzieci wzmacniają gorset mięśniowy poprzez zabawy ruchowe i ćwiczenia korekcyjne prowadzone metodą ścisłą i zadaniową.

Profilaktyka występowania wad kończyn dolnych, głównie płaskostopia poprzez wzmacnianie mięśni podeszwowych stopy.

Poprzez zajęcia korekcyjne staramy się oddziaływać nie tylko na motorykę przedszkolaków, ale także na ćwiczenia poprawiające zdolności zapamiętywania, koncentracji uwagi, spostrzegawczości. Staramy się rozbudzać u nich zamiłowanie do wszechstronnej aktywności, co może przyczynić się do lepszego startu w szkole.

                   Zajęcia gimnastyki korekcyjnej prowadzi mgr Iwona Dadej - Głuszko

* Zajęcia logopedyczne

Wiek przedszkolny jest okresem największego rozwoju  mowy dziecka – jest to czas,  w którym najlepiej rozwijać mowę dziecka jaki i usuwać wszelkie nieprawidłowości.  Zajęcia logopedyczne obejmują zarówno profilaktykę (zajęcia grupowe) oraz terapię logopedyczną (zajęcia  w małych zespołach, parach lub indywidualne). Grupowa forma zajęć z profilaktyki logopedycznej jest dla dzieci swobodną i bezstresową formą zabawy - pracy. Dodatkowo stanowi ona bardzo ważny wstęp  do pracy indywidualnej. Podczas takich zajęć szczególną wagę przywiązuje się do ćwiczeń oddechowych, ćwiczeń narządów mowy, słuchowych i logorytmicznych oraz ćwiczeń koordynacji wzrokowo – słuchowo – ruchowej. Warunkiem rozpoczęcia  i prawidłowego przebiegu terapii logopedycznej w każdym zaburzeniu mowy jest właściwa diagnoza, która obejmuje między innymi: badanie rozumienia mowy, badanie
mówienia, badanie sprawności aparatu artykulacyjnego, orientacyjne badanie słuchu. Podczas zajęć logopedycznych w przedszkolu prowadzone są ćwiczenia, które  mają na celu: -  kształtowanie prawidłowego toru oddechowego, wydłużanie fazy wydechowej,

-  usprawnianie motoryki aparatu artykulacyjnego (m.in. języka, warg, żuchwy, podniebienia),

-  kształtowanie prawidłowych czynności fizjologicznych w obrębie aparatu mowy,

- rozwijanie słuchu dziecka (ćwiczenia wrażliwości słuchowej, ćwiczenia rytmizujące, ćwiczenia słuchu fonemowego),

-  wzbogacanie słownictwa, rozwijanie mowy opowieściowej,

-  rozwijanie umiejętności budowania dłuższych wypowiedzi,

-  rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi słownych,

-  uzyskanie prawidłowej artykulacji poszczególnych głosek,

-  kształtowanie swobodnej wypowiedzi dziecka.

 
Zajęcia logopedyczne prowadzi mgr Paulina Kamelska -Ostafii

 

* Zajęcia z pedagogiem -  wspieranie rozwoju dziecka (terapia pedagogiczna):

- to specjalistyczna pomoc dziecku w pokonywaniu zaburzeń rozwojowych, trudności w nauce oraz zachowaniu. Przedmiotem oddziaływania terapeutycznego jest dziecko oraz jego środowisko. Terapia pedagogiczna to oddziaływanie za pomocą środków pedagogicznych - dydaktycznych i wychowawczych na zaburzone obszary u dzieci. Terapia pedagogiczna to wywoływanie zamierzonych pozytywnych zmian w sferze psychoedukacyjnej dzieci. Specjalista ma za zadanie zadbać o wszechstronny rozwój dziecka oraz chronić przed tym, co może okazać się dla niego szkodliwe. W terapii pedagogicznej niezmierne ważne jest, aby terapeuta (specjalista) oprócz umiejętności diagnozowania rozwoju psychosomatycznego, prawidłowego doboru metod postępowania, podczas zajęć terapeutycznych, umiał przede wszystkim okazać zainteresowanie dziecku, a na zajęciach stworzyć atmosferę życzliwości, zaufania i bezpieczeństwa."Wspierać to tyle, co pomagać, ułatwiać, naprowadzać, wskazywać, doradzać, podpowiadać, zachęcać , ukierunkowywać, upewniać, rozbudzać wiarę w powodzenie, aprobować, podtrzymywać na duchu."
Wspomaganie natomiast polega na oddziaływaniu na dziecko w sposób
okazjonalny czyli przy każdej stosownej okazji, stosowane jest z przerwami
i odpowiednim zapotrzebowaniem. Jednym z przykładów wspomagania dzieci
w wieku przedszkolnym zarówno tych młodszych jak i starszych, jest stosowanie odpowiednich zabaw tematycznych. W zabawach tych dzieci nieśmiałe zaczynają współdziałać z grupą rówieśników,  zaspakajają swoje potrzeby, tak często ukrywane i tłumione "odblokowują się" stają się bardziej autentyczne .Na przykład zabawa w "dom" gdzie dziecko nieśmiałe może wcielić się w rolę ojca - głowy rodziny. Kolejnym przykładem na wspomaganie dziecka szczególnie młodszego może być zabawa konstrukcyjna, w czasie, której dzieci wykonują budowle, manipulują klockami, wciskają, przekładają, rozwija się w nich poczucie pewności, że potrafią samodzielnie coś wykonać
i to będzie ładne. Rozwija się tu i wspomaga rozwój sprawności manualnej rąk, wspomaga się również dzieci nieśmiałe do podjęcia wyzwania a przy okazji do wspólnej zabawy z rówieśnikami. Wspomaganie dzieci młodszych jest częściej stosowane, niż u dzieci starszych. Maluszki wspomagane są przy czynnościach w łazience np. w trakcie etapów mycia rąk. Dzieci młodsze często wspomagane są również w trakcie spożywania posiłków, nauczyciel wskazuje jak należy prawidłowo trzymać sztućce, co należy zrobić, gdy posiłek jest zbyt gorący. Ważną rolą wspomagającą dzieci 3-, 4 - letnie jest pomoc w ubieraniu
i rozbieraniu się. Nauczyciel/ specjalista wspomaga w zapinaniu guzików, wskazuje jak zdjąć ubranie. Wspieranie natomiast  odbywa się w sposób bardziej płynny, stały. Wspierać dzieci starsze w przedszkolu można poprzez podsuwanie dzieciom z problemami w czytaniu ciekawych loteryjek wyrazowo- literowych, gier dydaktycznych klocków obrazkowo-literowych, rebusów itp. Wspieranie dzieci z problemami pisarskimi można dokonać poprzez zaproponowanie fantazyjnych wzorów lub szlaków literopodobnych, gotowych szablonów o tematyce zbliżonej dziecku. Ważną sprawą jest stosowanie przemiennych przyborów pisarskich lub kreślarskich, których obecnie nie brakuje na runku. Lecz najważniejszą kwestią w wspieraniu o której nam pedagogom nie wolno zapomnieć jest ciągłe motywowanie, zachęcanie a przede wszystkim zachwalanie. Jeżeli chodzi o wspieranie grupy dzieci młodszych warto zwrócić uwagę na rozwój mowy dziecka, nauczycielka powinna korygować mowę dziecka w ciągu całego dnia i przy każdej nadarzającej się okazji, nie tylko w trakcie zaplanowanych zajęć lub zabaw. Drugą sprawą jest ciągła gotowość na odpowiadanie dzieciom na nurtujące ich pytania, które to odpowiedzi będą wspierać dzieci w ich prawidłowym rozwoju.  Ważną sprawą jest współpracowanie dzieci z rówieśnikami, rozumienie pewnych umów, zasad, które nauczycielka przypomina dzieciom np. w czasie sprzeczek o zabawkę lub o kolejność w zabawie, ciągłe wspieranie poprzez tłumaczenie, wyjaśnianie doprowadzi do umiejętności współżycia z ludźmi w wieku dorastania
i dorosłości.

                                 Zajęcia terapeutyczne prowadzi mgr Wioletta Masternak

*Zajęcia socjoterapeutyczne

Socjoterapia,   jako   metoda    pracy    w    grupie,    zakłada    realizację    trzech podstawowych   celów,   które   wzajemnie  będą  się przeplatać podczas prowadzonych zajęć. Są to cele terapeutyczne, cele edukacyjne i cele rozwojowe.
          Cele terapeutyczne – tworzenie   możliwości   odreagowywania  emocji
i napięć powstających na skutek wzrastania w urazowym otoczeniu,   a także  na  skutek    niepowodzeń     przedszkolnych   i    społecznych    oraz    uzyskanie  korekcyjnych   doświadczeń   emocjonalnych     pozwalających     na     zmianę     wzorców   zachowań   i   zmianę   sądów poznawczych   w    trakcie   uczestnictwa    w   zajęciach          
        Cele edukacyjne – pozwolą  zdobyć  dzieciom  wiedzę  o  problemach  będących podstawowymi i aktualnymi dla grupy i obejmują:
- wzajemne poznanie się, integracja grupy;
- wytworzenie atmosfery bezpieczeństwa, zaufania i wsparcia;
-  ustalenie reguł i norm grupowych;
- nabywanie umiejętności wyrażania uczuć;
-  rozpoznawanie emocji u siebie i innych;
- rozwijanie umiejętności udzielania informacji zwrotnych;
- uświadomienie sobie, że uczucia mogą się zmieniać;
- ćwiczenie   umiejętności    koniecznych    do   wzięcia   odpowiedzialności  
za   swoje zachowanie   w   kontaktach   z   innymi   i   do   panowania   nad tymi zachowaniami;
- ćwiczenie umiejętności radzenia sobie z napięciem;
- pokonywanie lęku przed wystąpieniem publicznym;
- uczenie zachowań, które ułatwiają porozumiewanie się;
- świadome i wolne od agresji radzenie sobie z konfliktami;
- wypracowywanie sposobów na radzenie sobie z konfliktami;
- rozwój ekspresji ruchowej.

       Cele rozwojowe –   oznaczają   one    nabywanie    podczas    zajęć   umiejętności  społecznych przydatnych w  radzeniu  sobie  z  posiadanymi  problemami,  które  służyć   będą   jego rozwojowi społecznemu i osobistemu
 i będzie to:
- rozpoznawanie emocji u siebie i innych;
- poznanie własnej podatności na wpływy innych osób;
- rozwijanie koncentracji uwagi;
- rozwijanie twórczego myślenia;
- zgodne działanie w zespole i współdziałanie z innymi;
- tworzenie wspólnych prac;
- analiza ćwiczonych umiejętności;
- rozbudzanie gotowości do swobodnego wypowiadania się;
- odczuwanie radości z wykonanego zadania.

                      Zajęcia terapeutyczne prowadzi mgr Katarzyna Krakowska

* Zajęcia z integracji sensorycznej,

których celem jest przygotowanie dzieci do dalszej edukacji, wzmacnianie motywacji, zapału oraz rozwój emocjonalny, koncentracja, budowanie poczucia własnej wartości ale też kształcenie zdolności motorycznych. Integracja sensoryczna, w popularnym skrócie określana jako SI (z ang. „Sensory Integration"), to skomplikowany proces, podczas którego układ nerwowy człowieka odbiera informacje z receptorów wszystkich zmysłów:

• wzrokowych,

• słuchowych,

• węchowych,

• smakowych,

• dotykowych (czucie powierzchniowe),

• proprioceptywnych (czucie głębokie),

• przedsionkowych (zmysł równowagi, odbierający ruch).

Terapia integracji sensorycznej ma postać ukierunkowanej zabawy
w której dziecko chętnie uczestniczy i ma przekonanie, że tworzy zajęcia wspólnie z terapeutą. Podczas terapii nie uczy się dzieci konkretnych umiejętności. Cel terapii skoncentrowany jest raczej na poprawie integracji pomiędzy zmysłami
w układzie nerwowym. W pracy tą metodą terapeuta stymuluje zmysły dziecka oraz usprawnia takie zakresy jak np.: motoryka mała, motoryka duża, koordynacja wzrokowo-ruchowa.

Zadaniem terapii SI jest zatem, dostarczenie dziecku, podczas jego aktywności ruchowej, kontrolowanej przez terapeutę ilości bodźców sensorycznych, wywołujących w konsekwencji poprawę integracji bodźców docierających do dziecka zarówno z otoczenia, jak i z jego ciała. Terapeuta przy zastosowaniu odpowiednich technik, eliminuje, wyhamowuje lub ogranicza niepożądane bodźce obecne przy nadwrażliwościach sensorycznych lub dostarcza silne bodźce, co jest konieczne przy podwrażliwościach systemów sensorycznych.Nie ma tutaj powtarzanego schematu ćwiczeń, ale raczej „sztuka" ciągłej analizy zachowania dziecka i stałego doboru i modyfikacji ćwiczeń tak, aby dziecko było w stanie odpowiadać na nie coraz bardziej złożonymi reakcjami adaptacyjnymi.
 

Wybrane objawy zaburzeń u dzieci w wieku przedszkolnym:

• Trudności z opanowaniem treningu czystości.

• Potyka się, obija o przedmioty, ma słabą równowagę, jest niezgrabne ruchowo.

• Nie zwraca uwagi na skaleczenia.

• Jest nadwrażliwe na hałas (często zatyka uszy, samo hałasuje – mruczy, śpiewa pod nosem), nadwrażliwe na pewne zapachy.

• Nie lubi być przytulane, nie lubi pewnych typów ubrań, narzeka na metki,

• Bardzo źle znosi mycie głowy, mycie twarzy.

• Ma kłopoty z nauką jazdy na rowerze.

• Unikanie nowych zabaw ruchowych.

• Jest nadmiernie aktywne, wciąż w ruchu lub też jest letargiczne, ospałe.

• Ma trudności z opanowaniem lub unika czynności takich jak: zapinanie ubrań, zdejmowanie butów, wiązanie butów, rysowanie, wycinanie.

• Szybko przechodzi od płaczu do śmiechu, ma nagłe wybuchy złości.

• Opóźnienia w rozwoju mowy, kłopoty z artykulacją, trudno zrozumieć, co dziecko mówi.

• Dziecko ma trudności ze zrozumieniem poleceń.

• Dziecku trudno skupić się na jednej czynności.

•  

Z problemów w zakresie integracji sensorycznej dzieci nie wyrosną.
Te problemy będą rosły razem z nimi.

Dlatego tak ważna jest wczesna interwencja terapeutyczna, która wspiera system nerwowy tak, aby, mógł on prawidłowo odbierać, interpretować i organizować napływające informacje zmysłowe.

Zajęcia integracji sensorycznej prowadzi mgr Magdalena Nowak

 

*       * Zajęcia z psychologiem

Zajęcia z psychologiem mają na celu głównie wspieranie rozwoju społeczno-emocjonalnego.  Zazwyczaj są to zajęcia w małych 3-4 osobowych grupach dzieci. Organizowane są też zajęcia, w których uczestniczy cała grupa przedszkolna. Gdy jest to wskazane zajęcia prowadzone indywidualnie z dzieckiem.

Wsparcie psychologiczne ważne jest zarówno dla dzieci „wycofanych”, nieśmiałych, jak też dla tych bardzo energicznych i przebojowych, które miewają trudności w przestrzeganiu zasad. Oznaki tego, że dziecko potrzebuje wsparcia psychologicznego mogą zauważać sami rodzice, jak również wychowawcy. Wśród oznak tych mogą być między innymi:

• trudności emocjonalne – nadmierny lęk, niepokój, przejawiające się niekiedy objawami somatycznymi takimi jak bóle brzucha, bóle głowy itp. (gdy wykluczone zostały przyczyny medyczne),
• nadmierna w stosunku do sytuacji złość – zachowania agresywne                                 
    i autoagresywne,
• trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami,
• trudności w przystosowaniu się do zasad życia w grupie, w przestrzeganiu zasad, zachowania nieadekwatne do sytuacji.

Podczas spotkania z psychologiem wykorzystywane są głównie: zabawa, rysunek, rozmowa i obserwacja swobodnego zachowania dziecka.

Rysunek i zabawa należą do najbardziej naturalnych dla dziecka form wyrażania siebie i otaczającego je świata. Poprzez zabawę dzieci mają okazję poznawać zasady życia społecznego, uczą się rozpoznawać i akceptować emocje własne  i innych osób oraz wyrażać je we właściwy, bezpieczny sposób.

Podstawowe działania psychologa:

• prowadzenie obserwacji dzieci, dotyczącej oceny funkcjonowania różnych sfer podlegających rozwojowi,
•  rozpoznawanie możliwości i potrzeb dziecka oraz umożliwienie ich zaspokojenia;
• prowadzenie działań diagnostycznych, dotyczących możliwości psychofizycznych dzieci,
• konstruowanie samodzielnych – lub przy współudziale innych nauczycieli – opinii psychologicznych, opinii psychologiczno-pedagogicznych na temat zaobserwowanego funkcjonowania dziecka,
• wspieranie mocnych stron dziecka
• współpraca z nauczycielami w celu minimalizowania skutków zakłóceń i/lub zaburzeń rozwojowych występujących u dzieci
• współpraca z nauczycielami w celu minimalizowania zaburzeń zachowania przedszkolaków,
• współpraca z nauczycielami w celu inicjowania różnych form pomocy wychowawczej,
• wspieranie nauczycieli i rodziców w rozwiązywaniu problemów wychowawczych
• współpraca z rodzicami, prowadzenie doradztwa oraz warsztatów psychologicznych dla rodziców, wspieranie rodziny w celu stworzenia warunków sprzyjających rozwojowi dziecka i terapii zaburzonych sfer
• prowadzenie warsztatów psychologicznych dla nauczycieli I rodziców

W ciągu całego roku specjalista prowadzi poradnictwo psychologiczne dla rodziców oraz wychowawcami grup i  nauczycielami przedszkolnymi.

Opieka psychologiczna w przedszkolu polega na stymulowaniu rozwoju psychicznego dzieci poprzez indywidualne ćwiczenia funkcji poznawczych i percepcyjnych oraz pomocy               w pokonywaniu trudności interpersonalnych i problemów emocjonalnych.
 

                           Zajęcia z psychologiem prowadzi mgr Aleksandra Dzika

 

W wyżej wymienionych zajęciach uczestniczą dzieci objęte pomocą psychologiczno – pedagogiczną.

Naukę języka niemieckiego we wszystkich grupach wiekowych  naszym Przedszkolu prowadzi mgr Elżbieta Ulanowska.

„Nie ma po prostu wątpliwości co do faktu,

że dziecko nie jest jakimś gorszym,

mniejszym dorosłym.

 Przeciwnie, pod wieloma względami przewyższa dorosłych

i jego prawie cudowny

dar przyswajania języków jest tylko jedną z takich cech”. 

Glenn Doman

Języki otwierają drzwi do przyjaźni, wiedzy, świata. Dzieci uczą się języka obcego w sposób miły i łatwy. Wczesne rozpoczęcie nauki języka obcego kształtuje u dzieci pozytywny stosunek do innych kultur i języków, jak również stanowi bazę dla późniejszych doświadczeń w tej dziedzinie. Edukacja dwujęzyczna w przedszkolu ma niewiele wspólnego z tradycyjnymi formami uczenia języków obcych. W grupie dwujęzycznej zapewnia się dzieciom codzienny kontakt z językiem na zasadzie „zanurzenia” w nim, co zapewnia przyswajanie języka obcego w sposób naturalny. Dzieci poprzez gry, zabawy                   i odpowiednio dobrane pomoce dydaktyczne zadziwiająco szybko zaczynają rozpoznawać i reagować na komunikaty w języku obcym.

I. Cel główny:
- poznawanie języka niemieckiego w okresie przedszkolnym

II. Cele szczegółowe:
- zabawa językiem niemieckim i w języku niemieckim
- wykorzystanie naturalnych predyspozycji dziecka do zabawy językiem niemieckim
- stosowanie ćwiczeń imitacyjnych - powtarzanie w formie zabawowej
- aktywizacja wielu zmysłów w procesie poznawania języka niemieckiego
- zapoznanie z kulturą i obyczajami Niemiec 

III. Normy postępowania:
- Baw się językiem niemieckim!
- Nie obawiaj się błędu!
- Nie bój się mówić!
- Nie wyśmiewaj się z kolegi!
- Pomagaj słabszym, mniej sprawnym językowo!
- Zrelaksuj się, odpręż i uśmiechnij!
- Polub ten dźwięczny niemiecki! 

IV. Sposoby realizacji:

zabawy dydaktyczne, zabawy tematyczne, wykorzystywanie naturalnych sytuacji
z codziennego życia przedszkolnego oraz poza nim, piosenki niemieckojęzyczne dla przedszkolaków, wierszyki językowe, rymowanki, wyliczanki, zabawy naśladowcze, bajki oraz programy edukacyjne dla dzieci, układy taneczno -wokalne do niemieckojęzycznych utworów, odgrywanie scenek rodzajowych – zabawa w dramę, udzielanie rad, zawarcie w scenariuszach tematów związanych            z kulturą, obyczajami obowiązującymi w krajach niemieckojęzycznych (głównie          w Niemczech), wykonywanie prac i plakatów plastycznych dotyczących danego zagadnienia z dziedziny kultury Niemiec np. flaga Niemiec, zabytki, kuchnia niemiecka, sporty itd., wykonywanie płaskiego orgiami oraz orgiami 3d, wykonywanie drobnych upominków dla koleżanek i kolegów z grupy z okazji urodzin, imienin, czy innych uroczystości, spotkania z dziećmi z niemieckiego Przedszkola (wizyty do Niemiec, zapraszanie dzieci do Polski).

Ponadto w Przedszkolu organizowane są zajęcia teatralne, turystyczne i taneczne we współpracy
z Instruktorami Gryfińskiego Domu Kultury.

                      

 COFNIJ